T1 To the coast II

Vrijdag 11 september 2009

Vandaag gaat onze trip door zuidwest Amerika beginnen. Eerst nog even langs de supermarkt voor wat water voor onderweg en dan er vandoor. Het begint al goed. Zelf de stad uit rijden lukt prima, maar om vervolgens de snelweg op te draaien in de file was een tegenvaller. Maar wij waren vol goede moed en genoten nog van de nieuwe auto, dus tijdens het wachten maar wat knopjes uitgeprobeerd.

Hier en daar moesten we wennen aan de Amerikaanse manier van bewegwijzeren. Zo nu en dan ging het even iets anders dan gepland, maar met wat omwegen kwamen we uiteindelijk aan de kust. O ja, dat waren we bijna vergeten, het was nog steeds dezelfde westkust en daar hangt vaak mist. Zo ook vandaag. ‘Wat een mist’ zei de pessimist; ‘Trekt wel op’ zei de optimist.

We reden langs de 1 langs de kust van noord naar zuid (lekker dicht langs de rand). Dat is een toeristische route en ja, dan kom je Nederlanders tegen. Ze zijn hier dus ook. Op de terrasjes, in mobile homes, bij de zeehonden, ga zo maar door. Onderweg even gestopt voor een kopje koffie. Cappuccino voor de verandering. De ‘cappuccino-index’ was wat aan de hoge kant, maar hij was erg lekker! Ook een broodje gerookte kalkoen bijbesteld. O, dat was waar ook, everything is big. Geen nood, even een doosje vragen en je hebt ook direct je dinner for tonight.

Bij het zien van het stadje in het zuiden aan de kust, waren we er snel uit; we rijden door naar Bakersfield (in de hoop dat daar meer te beleven zou zijn). Klopte, grote stad en veel hotels. Best Western, dat moet goed zijn, is thuis ook altijd zo. Prima hotel. Zwembad erbij. Gratis WIFI internet. Super. Genoeg voor een fijne avond.