De eerste ontmoeting

Dinsdag 1 september 2009

Op een redelijk tijdstip uit bed om op onze tweede dag in New York weer op verkenning te gaan. Het zuidelijkste puntje van Manhattan hadden we al gehad, dat was te merken aan de benen. Vandaag iets minder lopen graag. Eerst maar es een ontbijtje. Dat doe je niet in je hotel, maar gewoon onderweg in de stad.

Nog een beetje onwennig gingen we een restaurant binnen. Zo vroeg waren we nog nooit uit eten geweest (wanneer je eten in de supermarkt niet meerekent). Gelukkig kon je kiezen uit 4 menu’s, zoals we dat gewend zijn bij de Mac in Nederland. Een croissantje voor Sjanie en iets met ei voor meneer. A big cup of orange juice and een grote kop koffie, tenminste wat er voor door moet gaan. Wat opvalt is dat de koffie hier goed heet wordt geserveerd.

Na het ontbijt toch nog maar even langs het hotel om de mail te checken. We hadden met Jacky gemaild. Zij woont in New York en we hadden voorgesteld om elkaar te ontmoeten om een kop koffie te drinken of samen iets te eten. Goed dat we de mail hebben gecheckt. Het voorstel was om elkaar rond 5 pm te ontmoeten bij ‘Josephine’ for diner. Daarmee werd ons programma in de stad iets ingekort, maar we konden wel een eerste ontmoeting met onze familie in Amerika scoren.

Wat in ieder geval door moest gaan was een bezoek aan het Empire State Building. Dat lag op een redelijke loopafstand van ons hotel. Heel vervelend zijn de verkopers van toegangskaartjes die zich aan je opdringen om je de beste tickets te verkopen for a good price. ‘No thank you’ was niet altijd genoeg. Eindelijk binnen stonden we in de rij voor de kassa, die in tegenstelling van wat buiten werd beweerd aanzienlijk korter bleek te zijn dan 45 minuten.

Ook hier was een keuzemenu. Alleen rondkijken, genieten van het uitzicht met een kaart, of met een geluidsbandje met uitleg of met allebei. Doe de goedkoopste maar, kaart hebben we zelf en het is leuker om naar al die verschillende talen te luisteren op grote hoogte boven Manhattan. Of moet je zeggen in Manhattan?

Schitterend uitzicht, een aanrader voor wie hier ook naar toe wil. Twee liften zijn nodig om je helemaal boven te brengen. Overstappen dus. En voor elke lift weer in de rij. Amerikanen schijnen graag in de rij te staan, zelfs de vliegtuigen die willen opstijgen staan in de rij voor de baan, iets wat op Schiphol ondenkbaar is.

Eindelijk weer op straat op de begane grond, konden we ons weer begeven tussen de miljoenen mensen die hier leven in New York. Half Nederland woont in New York, vandaar dat ze zo hoog moeten. Er was nog tijd om wat te winkelen.

Winkelen in New York doe je in grote winkels. Everything is big in Amerika. Eerst naar H&M. Leuke kleren gekocht voor hem en ook voor haar. Daarna naar Victoria’s Secret, je kijkt je ogen uit . Als laatste hebben we Macy’s bezocht. V&D was er niks bij. Negen verdiepingen hoog met houten roltrappen, die een geheel eigen geluid produceerden. Wat een kleding en wat een verschillende stijlen. Moe van al die indrukken hebben we ons op een bankje in de zon gezet om lekker te genieten van al die mensen die voorbij kwamen.

Nadat de zon achter een van de vele wolkenkrabbers was verdwenen zijn we weer terug gegaan naar het hotel om ons een beetje op te frissen voor het avondeten. Tien voor vijf kwamen we op het afgesproken terras en daar zat Jacky te eten met de beide kids, Tyler en Jesica. Een onverwachte ontmoeting voor Jacky, want ze had onze reply niet gelezen en was er van uitgegaan dat we niet meer zouden komen. Het was een warme ontmoeting. Herinneringen opgehaald van eerdere bezoeken aan Holland. Bijgepraat en lekker gegeten. Foto’s bekeken en wat kleinigheden uit Holland overhandigd. Onderweg naar de bus nog even samen op de foto. Er is altijd wel een voorbijganger die even de camera wil bedienen.

Mooi op tijd weer terug in het hotel. Alles weer ingepakt en lekker op tijd op bed. Morgen is het weer vroeg dag.