Alcatraz

Woensdag 9 september 2009

Deze morgen stonden we op tijd. Op tijd om vroeg met de ferry naar de stad te kunnen. Vandaag gaan we naar Alcatraz, de voormalige gevangenis en naar later bleek, ook voormalige legerbasis. De veerboot, bleek een catamaran onderkant te hebben, net als de Koegelwiek, die op Ameland vaart. Zo dat gaat snel zeg, houd je op je fietsje echt niet bij. Als een speer.

Na een tussenstop stapten we uit op het doc in San Francisco. Op zoek naar de andere veerboot die ons naar het eiland zou brengen. Die bleek op een andere plaats te liggen dan voorheen, dus even zoeken. Vervolgens weer in de rij voor de boot naar Alcatraz. Die was er zo. Dit eiland wat zoveel zware criminelen heeft gehuisvest blijkt vlak onder de kust van San Francisco te liggen.

Wat een geluk, er was een guided tour in het Nederlands (ja we staan hier ook op de kaart). Mooi gezicht. Al die bezoekers met de koptelefoon op door de gangen van de oude gevangenis. Wij starten met ons drieën gezamenlijk de tour, ieder met zijn eigen MP3speler en een koptelefoon. Volg je de aanwijzingen van de spreker op de band, dan wordt je door het hele complex geleid en hoor je het verhaal van dit Alcatraz. In principe loop je gelijk op in dezelfde richting, maar als je elkaar dan in een van de gangen vanuit tegenovergestelde richting tegen komt, dan blijkt de band toch voor tweeërlei uitleg vatbaar.

Om 13.00 gingen we weer terug naar het vaste land. Tijd voor lunch met koffie. Paulina trakteerde op een soepje in een uitgehold brood. Dit bleek een ragout te zijn, waarbij je het brood kon opeten. Heerlijk. Na het eten verder Pier 39 op om in wat souvenir winkeltjes rond te kijken.

Aan het eind van de pier was het domein van de zeeleeuwen. Op groten vlotten lagen de zeeleeuwen bij bosjes opgestapeld. Of het vlot nu vol was of niet, ‘bultje bultje kan nog meer bij’. Een vermakelijk gezicht. Wel een stinkerij al die bulten zeeleeuwen, dus maar gauw weer verder.

Op naar de Fisherman’s Wharf. Dat was voor deze ex-visserman wel even genieten. We liepen langs een grote kookpot en even was het weer alsof in op de WR27 aan dek stond. Die geur van gekookte garnalen, wanneer ik mijn ogen dicht deed dan was ik weer midden op de Waddenzee.

Vijfenveertig over drie ging de ferry weer naar Alameda. Lekker achterop in het zonnetje gezeten, onderweg genietend van de grote zeilboten en de containerschepen die we voorbij voeren. Op de achtergrond werden de contouren van de stad steeds kleiner. Het eiland Alameda naderde.

Voor het eten nog even op Skype met Jefta. Leuk wanneer je samen in de States bent, kom je mekaar ook wat vaker tegen op het internet. Don en Paulina waren er op uit voor Chinees food. Er was weer genoeg en het was delicious. Na het eten een lekker glaasje wijn en een goede film, ‘State of Play’ met Russell Crowe en Ben Affleck (een aanrader!). Spannend tot op de laatste minuut.

Op tijd naar bed (10.00 pm) of toch nog even een stukje schrijven? Uiteindelijk toch maar gaan slapen.