Tweede trouwdag

Veel mensen zouden hun trouwdag nog wel een keer willen vieren. Janno en Talitha hebben dat vandaag gedaan. Een trouwdag zoals je die in films ziet! Op het grondgebied van een mooie fazenda (boerderij), hebben Janno en Talitha in de tuin een tweede huwelijksplechtigheid beleeft. Talitha had van te voren op afstand het nodige geregeld voor dit feest, maar de dames die de daadwerkelijke voorbereidingen voor dit feest hadden verzorgd, hadden in hun enthausiasme nog meer uitgepakt, zodat Janno en Talitha van de ene in de andere verbazing vielen.
´s Ochtends om half tien zouden we vetrekken naar de fazenda. Er had zich al een behoorlijke groep mensen verzameld voor ons huis, die allemaal mee wilden naar het feest. Sommigen hadden er al een trip van 4 uur op zitten. Iedereen werd verdeeld over de beschikbare auto´s. Er werd er nog een extra opgehaald, zodat we allemaal in een soort van trouwstoet door de stad richting fazenda konden vertrekken. In de stad ging het goed. We kwamen nog wat loslopende koeien tegen op de middenberm (misschien op zoek naar de BBQ). Aan de rand van de stad reden we door wat mindere buurten. (Deed me weer denken aan onze tijd in Bethlehem.) Net buiten de ´bebouwde kom´ ging de weg over in een onverhard pad, waar de auto´s gigantische stofwolken opwierpen. De eerste auto had geen last, maar de volgende auto´s moesten de ruitenwissers gebruiken om nog een beetje te kunnen zien. Onze auto heeft ergens de grond geraakt en op een ander moment heeft mijn hoofd het dak van de auto geraakt. Na tien minuten autocross, kwamen we op het terrein van de fazenda. Een mooie oude boerderij met een nieuw gedeelte tussen verschillende sportvelden en een zwembad. Naast het boerenbedrijf, werd de accomodatie ook verhuurd aan groepen.
In de boederij mochten we ons omkleden in de trouwkleren dan wel de nette kleding. Een moment waar ik tegen op zag en wat we zo ver mogelijk hebben uitgesteld vanwege de hitte (in de Braziliaanse winter). Pak aan en op naar de tuin waar op Amerikaanse wijze een trouwopstelling in de open lucht was ingericht. Gelukkig was er voor het bruidspaar en voor de ouders en voor opa en oma een partytent opgezet, zodat we in de schaduw konden zitten. Br. Antonio leidde de ceremonie. Elma zong met een band enkele liederen met ons. Weer werden de beide ouderparen gevraagd iets te zeggen en mee te bidden om een zegen voor het bruidspaar. Een happening waar de nodige traantjes werden weggepinkt. Janno starte zijn trouwbelofte in het Portugees, wat grote indruk achter liet.
Na afloop van de plechtigheid was er ruimte voor feliciteren en onderling contact. Vitor met zijn ouders waren gisteravond al aangekomen en hadden gisteravond ook al met ons gegeten in de stad. Fijn om nog even verder te kletsen. Ook fijn dat Vitor al zo goed Nederlands heeft geleerd, dat hij als tolk tussen zijn Braziliaanse en Nederlandse ouders kon fungeren. Dan blijkt de taalbariere toch vervelend. (Niet voor opa en oma, die hebben het Gronings met succes tot wereldtaal verheven.:-))
In de loop van de middag werd het tijd voor zwemmen. Zelfs oma kon de verleiding niet weerstaan en heeft lekker gezwommen in het buitenbad. Anderen waren bezig met voetbal, volleybal of een Braziliaanse vorm van badminton, waarbij je handen als rackets fungeren. In het begin van de avond, toen de meeste gasten al waren vertrokken, was het tijd voor de Braziliaanse variant van onze erwtensoep (het is hier tenslotte winter). Ook werd de dansvloer in gebruik genomen en werd er gedanst op muziek die ik eerder in Oostenrijk had verwacht. Maakt niet uit, het was in ieder geval heel gezellig. Toen Vitor en zijn ouders weer weg gingen, werden er eerst nog de nodige geschenken afgegeven. Niet alleen voor het bruidspaar, maar ook voor de aanwezige familie van het bruidspaar! (Vitor bedankt en ook je ouders.)
Na een nachtelijke safari-rit door de landerijen en de buitenwijken, kwamen wij voldaan en moe van deze indrukwekkende dag weer terug op ons honk hier in Belo Horizonte. Morgen om tien uur begint de kerkdienst waar we veel van de gasten die we vanmiddag zagen weer zullen ontmoeten. Vitor en zijn ouders zien we eind juli weer, wanneer zij voor een paar dagen Nederland zullen aandoen. Een klein feestje in Hoogeveen is dan op zijn plaats.
Ik heb ruimte voor maximaal tien foto´s, dus eerder geplaatste foto´s zullen weer worden verwijderd voor meer recentere. Dat geld ook voor de foto van David (bedankt Jasper en Debbie voor de update). Ik wil Jefta langs deze weg uitnodigen een kleine reactie te plaatsen op ons weblog (Bij voorbaat dank). Het ga jullie goed. Succes met de herstelwerkzaamheden in Hoogeveen.

Groet,
Jens