Binnenlandse vlucht

Zondag 24 juni 2007, Niterói

Vliegt mooi zo´n Fokker F100! Echte Nederlandse kwaliteit!

Zaterdagavond was er een talentenjacht in de buurt georganiseerd. Leuk om jong en oud uit de plaatselijke gemeente te zien optreden. Wat opvalt is dat veel jeugd een instrument bespeelt. Gitaar, basgitaar en drum zijn de favorieten. We zijn hier in de loop van de avond even gaan kijken. Eerst nog een kop koffie gedronken bij Nico en Trijnie op de bank, samen met opa en oma.

Na afloop van de talentenjacht was er nog een soort van tuinfeest. Het is hier al vroeg donker, zo omstreeks 7 uur kunnen de lampen al aan. In een grote tuin waren allemaal lampjes opgehangen en bij diverse kraampjes konden we lekkere hapjes en drankjes kopen. De opbrengst was voor een nog te organiseren kinderkamp. Gezellige zitjes gecombineerd met uitstekend terrasweer, maakten ook dit weer tot een fijne ervaring in onze vakantie.

Zondagmorgen weer naar de kerk. Inmiddels was Arnoud onze vaste vertaler. Zaterdagavond was hij er achter gekomen dat Debbie een dochter van ons was. Hij kende haar van de tijd dat zij vaak in Assen kwam. Dat ze nog zo´n jonge vader had was wederom verassend:-)(Yes). Arnoud mocht zijn vrouw vertalen, die die morgen mocht spreken. Was het jonge echtpaar samen in actie.

Na de dienst waren we uitgenodigd om samen met een echtpaar uit de gemaante te gaan chinezen. Ook dat hebben ze in Brazilie. Niet op elke hoek van de straat zoals bij ons in Hoogeveen, want we moesten de hele stad door om de chinees te vinden. En dan hebben we het over een miljoenenstad! Nou is het in Hoogeveen al gauw een kwartier om aan de andere kant te komen, hier hebben we een dik uur voor in de auto gezeten!
De chinees was verstopt op de afdeling ´Food´ van een gigantische ´Shopping Maule´. We zijn tenslotten in (Zuid-)Amerika. Een kleine afdeling tussen de burgerachtigen en de BBQ-places. Heel veel mensen laten hier op zondag zien hoe zij in staat zijn om hier te kunnen eten. Heftig als je nog even de beelden van de ´buiten de deur keuken´ achter op het hutje niet op de hei in gedachten laat terugkomen. De contrasten tussen rijk en arm zijn hier vele malen groter en zichtbaarder dan in Nederland.
Na het toetje, een lekker ijsje, zijn we weer in de auto´s geklommen om opnieuw de stad te doorkruisen. Om vier uur zou er een busje voor staan om ons naar het vliegveld van Belo Horizonte te brengen. We waren half vier terug, dus er was nog tijd voor een kopje koffie. Stipt om vier uur stond het busje gereed en konden we onze koffers inladen. Er waren een aantal mensen gekomen die we in de afgelopen tijd hadden ontmoet om afscheid te nemen en ons uit te zwaaien. We hebben ons de afgelopen tijd zo welkom gevoeld en dat wordt nog een keer bevestigd door een fijn afscheid.

De club van tien viel nu uiteen. Vier gaan nu hun eigen weg. Gelukkig ging het meerendeel nog mee naar het vliegveld om ons uit te zwaaien (en bij te staan wanneer eventueel ondersteuning in het Portugees nodig zou zijn). Vitor´s vader had ruim voor onze vakantie de tickets naar Rio de Janeiro al voor ons gekocht via het internet. Dat is toch wel makkelijk met die e-tickets. Om 17h50 zou het vleigtuig vertrekken. Het werd uiteindelijk 18h15 dat we echt vertrokken.

Na een vlucht van nog geen drie kwartier, waarin we nog snel een ham-kaas broodje en een glas drinken naar binnen mochten werken, zijn we geland in Rio. Ook hier kwam weer een vriendelijke jonge man met een rolstoel voor oma. Deze jonge man heeft ons overal langs geloodst om ons vervolgens bij de taxi´s af te zetten.
Je hebt twee soorten taxi´s. De donker gekleurde staan vlak voor de deur en de Yellow Ones (gele) staan verderop. De gele taxi´s waren het goedkoopst in Rio, dus op naar de gele taxi´s. Ik had het adres opgeschreven en gaf dat aan de regelaar op het perron. Leuk als je ziet dat ze nog enthausiaster worden wanneer er een vlinke rit in het verschiet ligt. Ik kreeg een fixed price aangeboden van R$ 110,-. Dit was goedkoper dan de R$ 130,- die we van het hotel/de pousada hadden gekregen, dus gaan met die banaan (geel dus).

De taxichauffeur had een klein uurtje nodig om ons bij ons volgende vakantieadres af te zetten. Hier werden we warm onthaald door het beheerders echtpaar Nelson & Roberta. Prachtige kamers in een heel gezellig optrekje, MET EEN GEWONE NEDERLANDSE DOUCHE MET TWEE KRANEN. Na een klamme taxirit (hogere luchtvochtigheid en hoge wintertemperatuur) was het heerlijk douchen en lekker slapen op een super bed. Het was weer een stralende dag.

Vrienden in Belo, veel plezier de komende week. Hartelijk dank voor het samen optrekken de afgelopen twee weken.

Groeten uit Brasil,
Jens